یــوسف زهــرا! ز شــما پُــر شـدم             تا که اســیــر تو شــدم حُــر شــدم

از دل دشـمـن به ســویت پـَـر زدم             آمــدم و حــلــقــه بــرایــن در زدم

آمــده ام تــا کــه قــبــولــم کـــنــی             خــــاک ره آل رســــولـــم کــنـــی

حــرّ پــشــیــمان تــوأم یـا حـسیــن             دسـت به دامــان تــوأم یــا حسیــن

یک نگــه افکــن همه هستــم بگـیر            ای پــسر فــاطــمــه دستــم بگــیــر

روز نخـسـتـیــن به تو دل بــاخــتم             در دل من بــودی و نــشــنــاخــتـم

دســت نــیــــاز مــن و دامــان تــو             کــوه گــنــاه مــن و غــفـــران تــو

نــالــۀ الــعــفـــو بُــــوَد بــر لــبــم              تا صف محشــر خجـل از زینــبـم

روی علی اکبــر تو دیــدنــی است             دست علـمدار تو بــوسیــدنی است

مــهــر تــو کُــلّ آبــروی من است             هستی من خــون گـلــوی من است 

چه می شــود کشتــۀ راهـت شوم؟             خــاک قــدم های سپــاهـت شــوم؟

حــــرّ ریــــاحـــی بــه درت آمــده             فــطــرس بــی بــال و پــرت آمـده

بــا نــگــه خــویـش کــمــالــم بــده             وز کــرم خــود پــر و بــالــم بــده

بــال من از تیــغــۀ شمـشـیرهاست             سـینــۀ تـنــگــم سپــر تیــرهــاست

مقتل خـون، اوج کــمــال من است             تیــر مـحـبـت پــر و بـال من است

بــال بــده، فــطــرس دیـگــر شوم             طــوطـی گــهــوارۀ اصغــر شـوم